wyszukiwanie artykułów
Copyright @ Pol J Cosmetol
Pol J Cosmetol 2017, 20(1): 63-66pl  Spektroskopowa analiza porównawcza właściwości antyoksydacyjnych ekstraktów z ziela widłaka goździstego (Lycopodium clavatum L.)Małgorzata Stec, Paweł Ramos, Barbara Pilawa Katedra i Zakład Biofizyki, Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej w Sosnowcu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach Streszczenie Wprowadzenie. Ziele widłaka goździstego (Lycopodium clavatum L.) może mieć zastosowanie w medycynie i kosmetologii. Porównano właściwości antyoksydacyjne różnych ekstraktów wodnych z widłaka goździstego w celu sprawdzenia ich ewentualnych zastosowań w kosmetologii. Zbadano oddziaływania z wolnymi rodnikami DPPH naparu i odwaru z widłaka goździstego. Wyznaczono wielkość tych oddziaływań oraz ich kinetykę. Cel. Celem niniejszej pracy było sprawdzenie, czy ekstrakty wodne z ziela widłaka goździstego wykazują właściwości antyoksydacyjne. Materiał i metody. Napar z ziela widłaka goździstego uzyskano po 15 minutach od zalania wrzącą wodą. Odwar uzyskano po gotowaniu ziela przez 15 minut i pozostawieniu pod przykryciem przez kolejne 15 minut. Metodą eksperymentalną była spektroskopia elektronowego rezonansu paramagnetycznego z częstotliwością mikrofal 9,3 GHz. Widma EPR wolnych rodników DPPH rejestrowano za pomocą spektrometru firmy Radiopan (Poznań) oraz system numerycznej akwizycji danych firmy Jagmar (Kraków). Wyniki. Amplitudy linii EPR wolnych rodników DPPH malały wskutek oddziaływań z naparem i odwarem z widłaka goździstego, co potwierdza ich antyoksydacyjny charakter. Wnioski. Kinetyka oddziaływań naparu i odwaru z widłaka goździstego z wolnymi rodnikami DPPH przebiegała podobnie. Odwar z widłaka goździstego jest silniejszym antyoksydantem w porównaniu naparem. Słowa kluczowe: widłak goździsty, ekstrakt, wolne rodniki, antyoksydanty, spektroskopia EPR |