wyszukiwanie artykułów
Copyright @ Pol J Cosmetol
Pol J Cosmetol 2013, 16(3): 179-185pl  Niedoczynność tarczycy jako przyczyna suchości skóryBatochir Delgermurun, Mariusz Klencki Zakład Morfometrii Gruczołów Dokrewnych, I Katedra Endokrynologii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi Streszczenie Suchość skóry jest częstym problemem w populacji ogólnej. Klinicznie charakteryzuje się ona szorstkością, wzmożonym łuszczeniem naskórka, a także często świądem skóry. Zaburzenie to jest związane z nieprawidłową funkcją barierową skóry na skutek zaburzeń w składzie naturalnego czynnika nawilżającego (NMF) i lipidów międzykomórkowych, wzrostem wartości transepidermalnej ucieczki wody ze skóry (TEWL), a także zaburzeniem procesów różnicowania keratynocytów. Dolegliwość ta może występować u osób zdrowych po nałożeniu się różnych czynników odgrywających rolę w jej etiopatogenezie. Wzmożona suchość skóry obecna jest również w przebiegu niektórych chorób skóry, takich jak atopowe zapalenie skóry, wyprysk, łuszczyca, rybia łuska czy rogowacenie mieszkowe. Także niektóre schorzenia ogólnoustrojowe jak niedoczynność tarczycy czy cukrzyca mogą powodować objawy skórne pod postacią suchości, szorstkości i złuszczenia naskórka oraz skłonności do podrażnień. Niedobór lub brak hormonów gruczołu tarczowego prowadzi do uogólnionego spowolnienia metabolizmu. W następstwie tego procesu w ustroju dochodzi do degradacji glukozoaminoglikanów, głównie kwasu hialuronowego we wszystkich tkankach organizmu, także w skórze. Skóra sucha, ze względu na złożoność przyczyn jej powstawania, zmusza do starannego doboru preparatów pielęgnacyjnych. Leczenie i pielęgnacja suchości skóry powinny dążyć do przywrócenia fizjologicznej bariery naskórkowej, dostarczenia substancji, które ułatwią produkcję składników NMF, płaszcza tłuszczowego skóry, lipidów naskórka, a także usprawnienia różnicowanie jego komórek. Słowa kluczowe: hipotyreoza, suchość skóry, warstwa rogowa naskórka, ceramidy, kwas hialuronowy |