patronat naukowy
Polskiego
Towarzystwa
Farmaceutycznego
poprzednie numery
wyszukiwanie artykułów





Copyright @ Pol J Cosmetol
 
ISSN 1731-0083
środa, 30.04.2025
PL EN
Strona główna |  Rada Redakcyjna |  Redakcja |  Prenumerata |  Info dla autorów |  Szkolnictwo |  Partnerzy
Pol J Cosmetol 2006, 9(4): 228-237pl,endodaj do koszyka

Lecznicze i kosmetyczne właściwości związków omanu wielkiego


Joanna Borowiecka, Anna Kozłowska

Zakład Środków Zapachowych, Katedra Kosmetologii, Wydział Farmaceutyczny, Uniwersytet Medyczny w Łodzi

Streszczenie
Oman wielki (Inula helenium L.) jest rośliną leczniczą znaną od najdawniejszych czasów. Surowcem farmakopealnym (Farmakopea Polska IV) są podziemne organy rośliny. Najwyższą aktywność wśród związków rośliny ma olejek omanowy (Oleum Innulae). Wyciąg sporządzony z korzenia działa: żółciopędnie, żółciotwórczo, antybakteryjnie, moczopędnie i wykrztuśnie. Surowiec jest składnikiem recepturowym powszechnie stosowanych leków. W kosmetyce wykorzystuje się właściwości ekstraktu z korzenia, takie jak: antybakteryjne, tonizujące, nawilżające, ściągające, antyoksydacyjne i przeciwzapalne. Sporządzone formy kosmetyczne są stosowane: w leczeniu skóry skłonnej do łojotoku, infekcji bakteryjnej, poprawy wyglądu cery, regeneracji nasłonecznionego naskórka i przywróceniu równowagi wodno-lipidowej cery.

Słowa kluczowe: oman wielki, lecznictwo, kosmetyka