Estry kwasu piroglutaminowego - lipofilowośc i przenikanieJacek Arct 1/, Ewa Starzyk 2/ 1/ Dr Seidel´s Foundation, Warsaw 2/ Polish Union of the Cosmetics Industry Streszczenie Wprowadzenie. Kwas piroglutaminowy i jego sole są używane głównie jako środki nawilżające. Jest to związane z małą biodostępnością tych związków przy zastosowaniu zewnętrznym. Cel. Zbadano lipofilowość i szybkość przenikania estrów kwasu piroglutaminowego przez stratum corneum w warunkach modelowych. Materiały i metody. Zastosowano dostępny w handlu surowcami kwas piroglutaminowy i syntezowane w warunkach laboratoryjnych jego estry alkilowe. Lipofilowość określono metodami matematycznymi i eksperymentalnie. Szybkość przenikania przez opisane wcześniej membrany modelowe zbadano eksperymentalnie. Równania matematyczne utworzono w oparciu o wyniki przenikania. Wyniki. Określono zależność pomiędzy lipofilowością wyznaczoną eksprymentalnie i teoretyczną. Stwierdzono, że lipifiloizacja zwiększa szybkość przenikania pochodnych kwasu piroglutaminowego przez modelową membranę. Zależność szybkości przenikania od lipofilowości ma charakter paraboliczny lub bilinearny. Dla obydwu zależności wyznaczono równania matematyczne. Wnioski. Uzyskane wyniki wskazują na celowość lipofilizacji i zwiększenia w ten sposób biodostępności kwasu piroglutaminowego. Dzięki temu można będzie prawdopodobnie poszerzyć spektrum zastosowań tego surowca kosmetycznego. Słowa kluczowe: kwas piroglutaminowy, lipofilowość, biodostępność dermalna, profil przenikania, metody matematyczne |